Najbardziej optymalną metodą leczenia schyłkowej niewydolności nerek jest przeszczepienie nerki od żywego dawcy. Narząd taki funkcjonuje dużej i lepiej, niż narząd pobrany od dawcy zmarłego.
Na prawidłowe funkcjonowanie „nowej” nerki wpływ ma m.in. odpowiedni styl życia, w tym aktywność fizyczna. Wbrew obawom biorców, właściwe wykonywane ćwiczenia fizyczne stanowią istotny czynnik zachowania dobrego stanu zdrowia.
Pierwsze tygodnie po operacji należy przeznaczyć na rekonwalescencję. W tym czasie biorca nie powinien wykonywać forsujących ćwiczeń fizycznych, gdyż mogą one doprowadzić do powstania przepukliny w bliźnie pooperacyjnej. Co wiąże się z kolejną operacją chirurgiczną. Dodatkowo, ćwiczenia siłowe, w połączeniu z napinaniem mięśni brzucha oraz zginaniem tułowia, mogą doprowadzić do przesunięcia przeszczepionego narządu, a naczynia nerkowe lub moczowód mogą ulec zagięciu. Co również, może być powodem kolejnego zabiegu.
Stopniowo wprowadzana aktywność poprawia samopoczucie, wzmacnia kondycję, pomaga utrzymać prawidłową masę ciała oraz zapobiega ponownemu rozwojowi schorzeń, które mogły doprowadzić do chorób nerek.
Pamiętaj! Sport to zdrowie, ale decyzję o powrocie do jakiejkolwiek aktywności fizycznej skonsultuj ze swoim lekarzem transplantologiem.
- W pierwszych tygodniach po przeszczepieniu, zalecany jest:
- spacer,
- uprawianie Nordic Walking.
Z czasem, gdy wydolność fizyczna zwiększy się można zacząć:
- biegać,
- pływać na basenie.
Ważne, aby intensywność ćwiczeń dostosować do swoich możliwości. A w momencie zmęczenia odpocząć.
- Do 6 miesięcy po przeszczepie nie należy:
- wykonywać ćwiczeń siłowych, związanych z napinaniem mięśni brzucha, w tym:
- podnoszenia ciężkich przedmiotów o wadze powyżej 5-7 kg,
- pchania lub ciągnięcia przedmiotów ważących więcej niż 10-12 kg.
- Po upływie 6 miesięcy od przeszczepienia:
- możliwa jest aktywność fizyczna odpowiadająca własnej kondycji fizycznej, umiejętnościom oraz zainteresowaniom,
- nie wskazane są jednak sporty kontaktowe, w wyniku których może dojść do uszkodzenia przeszczepionego narządu, tj. sporty walki, piłka nożna. Oraz takie, które mogą szczególnie narażać biorcę na uraz, jak jazda konna, czy wyścigi samochodowe.
Aktywność fizyczna po przeszczepieniu jest niezwykle istotna. Ważniejsze jest natomiast racjonalne podejście do sportu. Obserwacja własnego ciała, własnej wydolności fizycznej, a przede wszystkim konsultacja z lekarzem transplantologiem, pozwoli w bezpieczny sposób rozpocząć lub powrócić do ćwiczeń fizycznych sprzed przeszczepu.
Źródła:
- „Broszura edukacyjna dla pacjentów po przeszczepieniu nerki lub wątroby” – Ewa Król, Beata Białobrzeska, Alicja Dębska-Ślizień, Beata Imko-Walczuk, Dorota Miszewska-Szyszkowska, Wydanie III, Warszawa 2020
- https://www.biorcyzycia.pl/baza-wiedzy/twoje-zdrowie/aktywnosc-fizyczna-i-sport-po-przeszczepieniu/
- http://zgodanazycie.pl/wp-content/uploads/2019/06/Kompendium_Transplantacja_nerki_www.pdf